Leesvoer voor het hele weekend!

13/09/2012

Vanmorgen met het vliegtuig aangekomen in La Paz….. Heerlijk weer een ‘echt’ hostel, een kamer voor ons twee alleen, met een privé-badkamer…. De afgelopen twee weken hebben we voornamelijk doorgebracht in zogenaamde ‘dorms,’ je ligt dan met meerdere personen op een kamer… in een stapelbed… Juul onder en Koen boven (is de wereld op z’n kop ;)…. Scheetjes kun je er niet laten…. Ja heel stiekem van die zachte dan…. en dan maar hopen dat ze niet stinken…..

Zojuist geskypt met ons nieuwe neefje Sam! Sam welkom op deze mooie wereld! Margot & Bro wat een geweldig mooi kind, echt super erg dat we dit niet van dichtbij hebben mogen meemaken en we dit niet direct met jullie hebben kunnen delen….. In december maken tante Juul & ome Koen het helemaal goed!!!

Ik dompel de veer in de inkt, de inktpot zit tot de nok toe gevuld met inkt…. Voor dit verslag heb ik maximaal 2 uur, een deadline…… Want over twee uur gaan we sushi eten!!! 2 weken in 2 uur samenvatten….. Go-go-go….


28/08/2012

We waren gebleven in Arequipa: het is 7 uur ‘s ochtends en we komen aan in Arequipa….. De derde stad van Peru, in Arequipa heb je een centraal plein: ‘De Plaza de Armas,’ deze wordt als één van de mooiste van Peru bevonden; de kathedraal en de talrijke koloniale gebouwen sieren het plein…. En de stad wordt ‘bewaakt’ door 3 vulkanen die vanaf dit plein te zien zijn, de sneeuwbedekte vulkanen zijn schitterend om te zien….
‘Juul, zullen wij 1 van de vulkanen gaan beklimmen?....’ ‘kom gaan we kijken of deze vulkanen te beklimmen zijn!...’ Na verschillende ‘tourbureautjes’ te hebben gehad besluiten we dit niet te doen maar we hebben voor een andere trip gekozen de zogenaamde ‘Colca-Canyon-Trekking.’ De volgende dag zullen we om 03.00 opgehaald worden!!!! WAT 03.00!!! Ja jullie lezen het goed om 03.00!!!
We slenteren door Arequipa en besluiten om 2 uur ‘s middags op terras te gaan zitten, de eerste mojito was een feit! Snel daarna volgden er nog een paar…..Daarna kwam ‘happy-hour’…… Om 20.00 lagen we gestrekt in bed, gelukkig de wekker nog wel half 3 kunnen zetten….


29/08/2012

Het is 02.30……PIEP, PIEP, PIEP……. Nog 5 minuten snoozen….. PIEP, PIEP, PIEP…….Nog 5 minuten snoozen…….PIEP, PIEP, PIEP…. Oooohhhh nee, we moeten er nu echt uit….. we kijken elkaar aan…. ‘Wij zijn echt gestoord hè lieffie?!’ ‘Ja, waarom doen we dit?’ ‘Come on, ‘niet mouwen maar sjouwen’ en ‘actie in de taxi……’ Stipt om 03.00 werden we opgehaald, op naar de Colca Canyon…..

De Colca Canyon is de kloof in het zuiden van Peru. Hij ligt ongeveer 160 kilometer van Arequipa vandaan. Hij is meer dan twee keer zo diep als de Grand Canyon in Amerika!!!!! Daarentegen zijn de muren niet zo recht als bij de Grand Canyon…... De Colca-vallei is een kleurrijk gebied met dorpjes die door de Spanjaarden ontdekt zijn. De lokale bevolking houdt zich echter nog altijd aan de oude tradities en leefwijze en maken dus nog altijd gebruik van de landbouwterrassen…. Onze eerste stop is bij de condors…. Zijn van die grote vogels, wel machtig om te zien…. Daarna beginnen we met een hike van ongeveer 7 uur door de canyon, we raken aan de praat met de andere leden van onze groep, omdat het altijd leuk is over mensen te roddelen zullen we ze in het kort beschrijven…..:

-2 Duitsers: Alexander & Mandy: Mandy is zeer sportief, Alexander is een echte Duitser, iets te veel Erdinger gedronken und wörst gegeten…. Een behoorlijke pens en heeft ook last van zogenaamde ‘Halux-valgus’, 2 ‘botknobbels’ aan het begin van de grote teen, niet echt fijn als je een eindje wil gaan wandelen….. Maar zoals een echte Duitser weet hij niet van opgeven, hij ging door tot de ‘93ste minuut.’

-2 Belgen: Geert& Sofie: Deze 2 Belgen waren op huwelijksreis en hadden deze trip enigszins onderschat…… Ze liepen werkelijk waar heel de tijd hand-in-hand zo suf…… Ze hadden al snel de bijnaam ‘Geert&Sufie.’

-2 Nederlandse zusjes uit de achterhoek (de namen zijn we vergeten): ze waren ook niet echt boeiend….

-3 Nederlandse vriendinnen uit Schijndel, Teunie, Marieke en Bianca zij waren echt te ggggggek! Jullie zullen ze later in dit verhaal nog tegenkomen…..

Na een 7 uur gewandeld te hebben komen we aan in het ‘resort’ aan de rivier….. Alexander loopt mank en denkt aan bratwurst und bier en de 2 Belgen lopen nog steeds hand in hand….. Yeah juul, een zwembad! We nemen een duik, we drinken en eten wat en gaan vroeg naar bed want de dag was lang en de wekker zal weer vroeg gaan……


30/08/2012

Het is 04.45……PIEP, PIEP, PIEP……. Nog 5 minuten snoozen….. PIEP, PIEP, PIEP…….Nog 5 minuten snoozen…….PIEP, PIEP, PIEP…. Oooohhhh nee, we moeten er nu echt uit….. we kijken elkaar aan…. ‘Wij zijn echt gestoord hè lieffie?!’ ‘ja, en dat al 2 dagen na elkaar….’ Geen douche en meteen de kleren aan, om 05.00 begint de klim, de groep staat al klaar en we kunnen direct vertrekken… Waarom zo vroeg? Als de zon zo meteen opkomt stijgt het kwik snel, het is dan gewoon te warm om te klimmen….. En we moeten zo’n 1,2 km omhoog…..zo’n 9 km klimmen!! Als ware berggeiten nemen we al snel afscheid van de groep, we houden ons eigen tempo aan en merken dat we echt een behoorlijk uithoudingsvermogen hebben, na 1 uur en 50 minuten komen we als eerste boven aan (normaal staat hier 3 uur voor!)….. Boven op de berg genieten we van het uitzicht en van een snicker, oohh wat was die lekker zeg!!!

Als de groep compleet is (2 uur later!) ontbijten we in een dorpje, daarna heerlijk chillen in een van de warmtebronnen (hotsprings)…… Daarna in de mini-van terug naar Arequipa….. Even chillen in het hostel een potje ‘ping-pongen’…… Juul wint alweer!!! Die nacht pakken we de nachtbus van Arequipa naar Cusco….


31/08/2012

Geradbraakt komen we om 08.00 in Cusco aan…. Al 3 nachten hebben we zeg maar niet optimaal kunnen slapen, we besluiten in ons hostel eerst een dutje te gaan doen, we worden om 11.00 uur wakker, ontbijten aan de Plaza del Armas, het centrale plein van Cusco, op een balkon voor twee, de zon schijnt fel op ons maar warm is het niet, echt zo’n winterzon in Nederland….. Later op de dag wordt het gelukkig wel wat warmer… (Cusco ligt op zo’n 3360 meter hoogte in de Andes)
Na het ontbijt gaan we ‘travel-agency-shoppen,’ wie geeft ons de laagste prijs voor de zogenaamde 4 daagse ‘Inca-jungle-trail’ naar de Machu Picchu toe…. Als echte Nederlanders ‘dingen’ we bij elk bureau af….. Na ongeveer 9 travel-agencies te hebben bezocht komen we weer uit bij de eerste….. (eigenlijk hetzelfde als vrouwen die gaan winkelen, die kopen ook de broek bij de eerste winkel… nadat ze de hele dag hebben geshopt, vaak tot ergernis van de man die vaak in de deuropening van de winkels blijft staan, herkenbaar mannen?.....)
Bij het eerste bureau hebben we het plezantste gevoel en de aardige man geeft ons een faire prijs… 180 Amerikaanse dollars per persoon, dit is inclusief 3 overnachtingen, transport (bus & trein), alle ontbijtjes, lunches en diners en de entreefee van de Machu-Picchu!
Die middag slenteren we rond over de diverse marktjes, pleintjes en straten van Cusco, een schitterende koloniale stad met dus vele Spaanse invloeden…. ’s Avonds borrelen we in een gezellig café en gaan we uit eten met een Nederlands meisje in een Sushi restaurant……


01/09/2012

‘Oooh lekker zo’n koude douche op de vroege ochtend!’ ‘haha, geniet er maar van, de komende dagen zul je geen douche zien!’ Om 07.00 worden we opgehaald door onze gids ‘John’ ook wel Juan…. Op 1 of andere manier nemen alle gidsen ‘Amerikaanse namen’ aan…. Juan wordt dus John…. en Pedro wordt dus Peter….. We stappen in de minibus en maken kennis met 10 Tsjechen en 2 Noren, hier zitten we de komende 4 dagen mee opgescheept… De Noren (een stelletje) zijn van onze leeftijd, de Tsjechen echter wat ouder ze zijn tussen de 43 en 55, het is een vriendengroep uit hetzelfde dorp in Tsjechië, het is een sportieve groep: veel skiën, snowboarden, hiken, mountainbiken en klimmen er, 3 van de Tsjechen zijn ook gymleraar! Leuke gesprekstof dus! Koen raakt aan de praat met een wat oudere Tsjech die tijdens het socialisme moest vluchten vanuit het voormalig Tsjecho-Slowakije naar Australia, 15 jaar later na de val van het socialisme/communisme kon hij weer terugkeren naar zijn geboortedorp in Tsjechië….. een boeiend verhaal, nooit geweten dat het daar allemaal zo heftig was….
Tijdens de busreis stoppen we enkele malen om kinderen die in de bergen langs de weg staan te wachten, te voorzien van brood, zo zielig, het is hier zo koud, de kinderen hebben echt geen toekomstperspectief….
Na 3 uur komen we aan in Abra Malaga, een bergpas op 4350 meter hoogte…. We halen de mountainbikes van het dak van de bus af en maken ons klaar voor de 4-uur-durende afdaling, we krijgen body-protectors, kniebeschermers, elleboogbeschermers en een helm op, we lijken wel op ‘The Terminator…..’
Wow, wat was dit gaaf zeg, gewoon niet hoeven fietsen, 4 uur lang +/- 50 km per uur gaan, dit natuurlijk niet zonder gevaar, na 2 uur fietsen ligt een fietser van een andere groep in de foetushouding in een bocht, gevallen!!! Dit zet je toch wel even aan het denken….. Het viel uiteindelijk wel mee, wat schaafwonden hier en daar…. Na 4 uur komen we aan in het dorp Santa Maria (1430m), we hebben wat tijd over voordat we aan het avondeten beginnen en maken een wandeling naar de rivier…. Na het avondeten nemen we plaats op de tribune bij het volleybalveld waar we een potje volleyballen met de lokals, die hier heel goed in zijn…. Het is dan ook het enige wat je in dit dorp kunt doen….


02/09/2012

Na een energierijk ontbijt beginnen we met hiken, we gaan direct het ‘junglegebied’ in, ontbijten waarom?.... vraag je je dan af….. De mandarijnen, citroenen, avocado’s, papaja’s, mango’s, sinaasappels en ananassen kun je hier gewoon van de bomen afhalen….. zo lekkerrrrr!!! We stoppen bij een huis (hutje) waar we uitleg krijgen over de verschillende producten (koffie, chocolade, aardappels, honing, coca) die worden verbouwd in deze regio… Ook krijgen we uitleg over de Inca-cultuur, met als klapperrrrrrr op de vuurrrrrpijl: We mogen ons verkleden en schminken als echte Inca’s…. Gewoon Volendam in Peru maar toch anders….
’s Middag vervolgen we onze wandeling over het echte Incapad, uitgekapt in de rotsen, heel imposant, je kijkt af en toe 300meter naar beneden…. Uiteindelijk komen we aan in Santa Theresa, waar ook weer warmwaterbronnen zijn, we nemen een welverdiende duik, geven onze voeten de rust (kloven en blaren zijn al aanwezig…). Na het avondeten duiken we met onze gids nog even de plaatselijke disco in, er zijn 6 toeristen en 3 lokals…. We drinken ons flesje bier van 660ml snel leeg (dit is een normaal flesje bier in Peru, helemaal niet erg ;)) en duiken ons stapelbed in, Juul onder en Koen boven….. Slaap lekker!


03/09/2012

We beginnen de dag vroeg met een typisch Peruaans ontbijt…. De tocht van vandaag zal nog tropischer zijn, we komen namelijk steeds dichter bij de oude Inca stad, eerst lopen we 6 uur over een oud karrenspoor naar een dorpje waar we hebben geluncht. Daarna vervolgen we de tocht langs een treinspoor naar Aquas Calientes, onderweg hebben we nog even gezwommen in een rivier… Het mooie is dat we vandaag al enkele terrassen van de Macchu Picchu hebben zien liggen, morgen zullen we de Macchu Pichhu in zijn geheel gaan zien…. Één van de 7-wereldwonderen!!!


04/09/2012

F*** the eend, om 03.45 gaat de wekker, om 04.30 moeten we aan de beklimming van de Machu Picchu gaan beginnen willen we om 06.00 de zonsopgang kunnen zien….. ‘Juul, niet zo snel ik heb last van blaren en ben gisteren door mijn enkel gegaan…..’ ‘koen, mijn schatje, niet mouwen maar sjouwen, dat zeg jezelf ook altijd!’ We komen ruim voor zonsopgang bij de Macchu Picchu aan en genieten van het uitzicht en van de ‘Inca-verhalen’ die onze gids John/Juan uitlegt…

Onze gids John alias ‘Juan’ legt het volgende uit (voor degene die wat meer achtergrondinformatie willen van over Macchu Picchu lees het schuingedrukte! Voor degene met een aandachtstekortstoornis sla het schuingedrukte over!!!!)

Machu Picchu is een stad van de Inca's in Peru die door de Spanjaarden nooit is ontdekt en daardoor ook niet vernietigd werd. Er is in deze stad nog veel van de Inca-beschaving terug te vinden.
De stad Machu Picchu is gelegen tussen steile bergen, op een hoogte van ongeveer 2400 meter, in de regio van de stad Cuzco. De Inca's bereikten de stad via een steil pad. De voettocht duurde meerdere dagen en de stad was derhalve moeilijk bereikbaar. Tegenwoordig is het ook mogelijk om de stad per trein en bus te bereiken.

Machu Picchu ligt ingesloten tussen twee steile pieken: de Machu Picchu (letterlijk "oude berg" in het Quechua) en de Huayna Picchu ("jonge berg" in het Quechua). Door het rotsdal loopt op 1750 meter hoogte de sterk stromende Urubamba.

Aangenomen wordt dat de bouw van de stad Machu Picchu werd begonnen rond 1440, onder leiding van Pachacuti. Tot aan de Spaanse verovering van het gebied in 1532 was de stad bewoond.

Over de functie van de stad zijn wetenschappers het niet eens. Doordat de stad zo ontoegankelijk is, wordt aangenomen dat de stad geen doorsneefunctie had. Vaak wordt aangenomen dat Machu Picchu een buitenverblijf was voor koningen en andere hooggeplaatsten. De stad heeft veel verblijven voor edelen, en ook een paar woningen voor hun dienaren. Er konden rond de 750 personen in de stad verblijven. Gedurende de regentijd, als er geen koningen aanwezig waren, zouden er veel minder mensen in Machu Picchu geweest zijn. Toen de Spanjaarden het rijk van de Inca versloegen, stopte de regelmatige trek van en naar Machu Picchu door edelen en raakte de stad verlaten.

Een andere verklaring voor de merkwaardige ligging en voor het verlaten raken van de stad is dat het een fort was dat diende ter verdediging van het Inca-rijk. Na de Spaanse verovering was er voor de Inca's geen noodzaak meer om de stad te blijven bezoeken. Deze verklaring wordt vaker bestreden, aangezien de ligging van de stad het niet aannemelijk maakt dat van daaruit het Inca-rijk verdedigd werd. Bovendien waren er te weinig woningen voor voetvolk aanwezig.
Een derde theorie meent dat Machu Picchu vooral bedoeld was voor het verzamelen van coca-bladeren, aangezien het lag op een punt waarvandaan veel plantages bereikbaar waren. Het verlaten raken van de stad wordt daardoor echter niet verklaard: ook na de Spaanse verovering bleef de coca een belangrijke rol spelen in het gebied.
Recentelijk werd vastgesteld dat in 1867 de Duitse goudzoeker en houthandelaar Augusto Berns de bergstad vond en plunderde met toestemming van de Peruaanse regering. Berns verkocht de historische schatten aan Europese musea. In 1911 verrichtte de historicus Hiram Bingham een studie naar de Inca-paden in de omgeving van de stad. Tijdens deze studiereis ontdekte hij Machu Picchu opnieuw. Brede bekendheid kreeg de stad in 1913 toen het National Geographic een compleet nummer wijdde aan Machu Picchu.
In 1983 werd de stad opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is een populaire toeristische attractie, die van grote betekenis is voor het toerisme van de hele regio. Per jaar trekt de plaats rond de 400.000 bezoekers, dit tot zorg van UNESCO die vreest dat dit grote aantal bezoekers de stad verder zal beschadigen. Sinds de jaren 1990 zijn winkels, hotels en dergelijke gebouwd en worden er veel nieuwe gebouwen neergezet langs het oude Incapad waarlangs deze stad te bereiken is
Er is in de stad een woonzone met middenin een groot plein, een militaire zone en een godsdienstige zone. Tussen de godsdienstige gebouwen stonden ook de woonvertrekken van de hofhouding. In de godsdienstige zone vindt men tempels voor de zonnegod en de maangodin. Ook staat daar een zonnewijzer op het hoogste punt van de stad.
We hebben zo’n 10 uur doorgebracht bij de Macchu Picchu, in één woord: ‘geweldig,’ we hebben alles gezien en komen om 18.00 uur aan in Aquas Calientes, waar we besluiten om voor 4 uur een hotelkamer te huren omdat we kapot zijn, om 22.00 nemen we de trein terug naar Cusco waar we om 01.30 afscheid nemen van de Tsjechen en de Noren….. Tjee wat was dit een lange en bijzondere dag zeg, we hebben weer een wereldwonder afgevinkt op ons lijstje staan:
- Macchu Picchu in Peru Juul en Koen geweest
- Chitzen Itza in Mexico Koen geweest
- Chinese muur in China Juul geweest
- Petra in Jordanië Juul en Koen geweest
- Taj Mahal in India Juul en Koen geweest
- Christusbeeld in Brazilie moeten we nog naar toe
- Colosseum in Italië moeten we nog naar toe
We liggen in bed en realiseren ons dat het best wel ongewoon is dat we op deze leeftijd al zoveel hebben gezien…… En dat in crisistijd!!! ;)…. Maar het Colosseum in Rome nog niet, dit staat voor 2013 op onze ‘targetlijst.’ Nu eerst heerlijk slapen en wie weet morgen uitslapen…..


05/09/2012

Om 10.00 staan we alweer klaar om de ‘Sacred-Valley’ te gaan bekijken…. We pakken een ‘collectivo,’ een busje waar alleen Peruanen in zitten en rijden van dorpje naar dorpje, waar we dan uitstappen en de verschillende Inca-ruines bekijken… Zo leuk om op deze manier te reizen, maar de busjes zitten overvol!!! Heel erg mooi al die ruines maar op een gegeven moment hebben we het echt wel gezien…. Het blijven toch maar ‘op-elkaar-gestapelde-stenen.’ We reizen snel af naar het laatste dorpje en gaan op het terras zitten, bestellen een soepje en een broodje avocado (is weer wat anders dan een broodje kroket…) en gaan lekker mensen kijken, een stuk boeiender dan stenen…… Om 19.30 pakken we de laatste ‘collectivo’ terug naar Cusco en realiseren we ons dat we een vergelijkbaar rondje hebben gemaakt van Tilburg naar Venlo van Venlo naar Utrecht en van Utrecht weer terug naar Tilburg….. Dit zou je in Nederland toch niet zomaar doen in 9 uur…..
Daarna door naar een restaurantje in Cusco, dit wordt ons ‘laatste avondmaal’ in Peru want vannacht zullen we de nachtbus naar Bolivia pakken….. En wat wil mevrouw op de laatste avond eten, jawel, een echte Peruaanse delicatesse….. In Nederland zitten ze schattig in een kooitje en hier hangen ze om het spit….. Op het menu staat namelijk cavia! We bestellen een hele cavia voor met z’n tweeën, ooooh zo zielig, je ziet gewoon de pootjes en de tandjes nog zitten……. Als echte carnivoren grijpen we onze prooi, Juul wat enthousiaster dan Koen…. Al met al een lekker maaltje… Voor herhaling vatbaar? Juul=JA Koen=Nee….
Om 23.00 stappen we gewapend met onze slaapzak de bus in, gaan zitten en kruipen in onze slaapzak…. ‘Godallemachtig (een net woord voor Jezus toch), wat komt daar nu voor ons zitten, die is geheel van de kaart, Koen!’ Echt niet te geloven een jongeman met een mooie bos krullen uit Nieuw-Zeeland komt voor ons zitten, Koen gaat een gesprek met hem aan maar er komt niet veel zinnigs uit, hij heeft een blauw oog en een bebloede hand…. Hij heeft iets teveel gedronken en coke gebruikt…. Dit soort ‘backpackers’ zijn we al vaker tegengekomen, ze reizen vaak alleen en zijn de weg en zichzelf helemaal kwijt, ze maken letterlijk een ‘trip’ around the World…. Ouders….zo gaan wij niet worden hoor!!


06/09/2012

We worden wakker gemaakt door de ‘theejuffrouw’ van de bus want we moeten uitstappen, de bus gaat door naar La Paz en wij willen nog even naar het hoogstgelegen meer van de wereld…. We stappen de bus uit en gaan lopend de grens over naar Bolivia, wat direct opvalt is dat het hier een stuk armer is…. We ontbijten in Copacabana, een stadje aan het meer…. Het Titicacameer is het grootste meer van Zuid-Amerika, met een oppervlakte van 8340 km² (1,5 keer Brabant!). Het ligt in de Andes tussen Peru en Bolivia op 3812 meter boven de zeespiegel, en is het hoogst gelegen meer ter wereld. In het meer liggen 41 eilanden. Sommige hiervan zijn dichtbevolkt. De bekendste eilanden zijn Isla del Sol, Amantaní en Taquile. Wij pakken de boot naar het eiland ‘Isla del Sol,’
‘s Middags maken we een wandeling over dit schitterende eiland en bezoeken wederom enkele Inca-ruines…. We raken aan de praat met een stel Colombiaanse backpackers die aan het kamperen zijn op het strand (dit is meer creperen dan kamperen, want het is echt ijskoud hier ’s nachts)…. We besluiten om de volgende dag de boot al terug te nemen, we hebben het eiland wel gezien….. Leuk om te vertellen: we hebben er geslapen in het hostel voor 40 Bolivianos, nog geen 4 euro 35 met z’n tweeën!!!


07/09/2012

Om 08.30 de boot terug naar Copacabana maar eerst nog een klein ontbijtje op Isla de sol…. Hier heeft de tijd echt 1000 jaar stilgestaan, geen watervoorziening, boeren lopen met de schapen over het strand, het water voor de koffie en thee wordt op een houtvuur warm gemaakt….. Vissers peddelen in hun bootjes het meer op, ze hebben geen motor…..
Gelukkig heeft onze ‘taxiboot’ wel een motor, binnen 2 uur zijn we in Copacabana waar we de bus pakken naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia….. En wie komen we in de bus tegen…. De 3 vriendinnen uit ‘Schijndel de gggekste.’ Dezelfde als uit de Colca-Canyon… We raken aan de praat met Bianca, Marieke en Teunie en besluiten om samen naar het ‘Loki-hostel’ in La Paz te gaan…. In de bus komen we ook een Japanner tegen, Nobu, hij gaat ook met ons mee…. We delen samen een kamer in het Loki-hostel (party-hostel) en terwijl Juul met de meiden gaat ‘borrelen’ gaat Koen samen met Nobu een potje voetballen in het park met wat Bolivianen…. Op 3600 meter hoogte een potje voetballen, dat houd je echt maar 20 minuten vol en daarna heb je nog 2 uur nodig om volledig te herstellen…. Gelukkig gold dit ook voor Nobu…. Je krijgt gewoon letterlijk geen adem meer als je een sprintje hebt getrokken, een hele ervaring rijker!!!
Nubo en Koen sluiten zich bij de meiden aan en het is happy-hour, na wat biertjes en cocktailtjes verder te zijn besluiten we naar de disco te gaan…… Moraal van het verhaal….. 06.00 in het stapelbed, dit keer Juul onder en Koen boven, die wist namelijk niet meer wat onder en boven was…..


08/09/2012

Hang-over part ???
Deze dag werkelijk niets bijzonders gedaan, luieren en uitbrakken….. Wel heerlijk gegeten in een Sushi restaurant samen met Nobu, Marieke, Bianca en Teunie…..


09/09/2012

Deze dag staat in het teken van ‘The Death Road….’ Om wat meer te weten over deze gaat Koen alvast op zoek naar wat statistieken van de ‘Death-road…….’ Hij leest het volgende aan Juul voor:

‘Lieffie, De ‘Death Road’ is een 69 km lange weg die loopt van La Paz naar Coroico, 56 km ten noordoosten van La Paz in de Boliviaanse regio Yungas. De weg is legendarisch omdat deze levensgevaarlijk is. In 1995 is deze weg door de Inter-American Development Bank uitgeroepen tot "'s werelds meest gevaarlijke weg". Een schatting gaat uit dat 200 tot 300 weggebruikers jaarlijks omkomen op deze weg. Langs de weg staan verschillende herdenkingskruisen op de plekken waar mensen omgekomen zijn. Deze gedenken veelal de slachtoffers die zijn omgekomen na busongelukken of ongelukken met vrachtwagens. Daarnaast zijn er een aantal kruizen voor mensen die zijn komen te overlijden tijdens een van de vele mountainbiketochten die plaatsvinden op de weg………..
Na La Paz gaat de weg eerst licht omhoog waarna hij over een lengte van 60 km ongeveer 3300 m in hoogte daalt. Hierbij wordt vrij snel van de koele hoogvlakte van Bolivia naar het regenwoud gegaan waarbij de weg kronkelt langs steile hellingen en boven hoge afgronden.
Doordat de weg langs zeer diepe afgronden van ten minste 600 m gaat, de weg enkelbaans is (meestal niet breder dan 3,2 m) en door het ontbreken van een vangrail is het een extreem gevaarlijke weg. Ook kunnen regen en mist voor beperkte zichtbaarheid zorgen, de weg glibberig maken en er kunnen rotsen afbreken van de kliffen erboven.
Door het gevaar van de weg is het een toeristische trekpleister die sinds 1990 ongeveer 25000 "thrillseekers" per jaar trekt. Voor mountainbikeliefhebbers in het bijzonder is het een favoriete bestemming voor afdalingen omdat de weg ongeveer 64 km bergafwaarts gaat.
Desalniettemin blijft de ‘Death-road’ ook voor mountainbikers extreem gevaarlijk. Ten minste dertien van hen zijn sinds 1998 om het leven gekomen,leuk hè zo’n uitdaging schatje!......’

Om 08.00 worden we samen met Nobu en de Nederlandse meiden opgehaald en rijden naar het begin van de ‘Death-Road’ toe. Brrrrr, het is hier boven op die berg zo koud, mistig en het sneeuwt er zelfs!!! We doen onze motorpakken aan en zetten de integraalhelmen op…… We controleren de remmen en krijgen onze laatste briefing van de gids….. Het eerste uur is echt ijskoud daarna gaat het wel weer….. Gelukkig klaart het na verloop van tijd wat op en wordt ook de afgrond die 2 meter naast je ligt zichtbaar…. Das toch wel even schrikken hoor!! Iedereen kan op het eigen tempo fietsen, één gids rijdt voorop, één gids in het midden en de ‘Ambulance’ met brancard rijdt achteraan…. Koen, pakt al snel een voorsprong van enkele minuten en denkt leuk te zijn, hij legt zijn fiets 2 meter lager op een rots in het ravijn en gaat zelf aan de rots hangen….. Terwijl ik daar zo hing dacht ik al ‘dit wordt niet door iedereen op prijs gesteld…..’ Het was al te laat de groep kwam er al aan ‘HELP, HELP, HELP riep ik…..’ Juul en de gids kregen een hartverzakking….. ‘Grapje…..’ Nou dat grapje viel niet echt goed kan ik jullie vertellen…… De gids had namelijk 2 jaar gelden echt iemand gehad die het ravijn in was gereden…. Een traumatische gebeurtenis met dodelijke afloop….
Na een geweldige ‘down-hill’ komen we na 3 uur veilig aan in Coroico…… waar we genieten van een biertje en de lunch…. We rijden terug (niet over de ‘Death-Road’) naar La Paz waar we heerlijk uit eten zijn gegaan bij een Indiaas restaurant met Nobu, Bianca, Marieke en Teunie. We nemen hier ook afscheid van dit viertal want morgen trekken we weer ons eigen plan….. Nobu, Bianca, Marieke en Teunie, thanx voor de leuke tijd, jullie zijn toppers!! En Nobu we komen je binnen 5 jaar opzoeken in Japan!!


10/09/2012

Om 06.15 het vliegtuig in naar de Pampas van Bolivia, echt een klein ‘flying-doctors-vliegtuigje…’ We vliegen tussen de sneeuwbedekte bergen van de Andes, het is erg helder, fantastisch om te zien…. We zitten voorin dus we kunnen alle handelingen van de piloten volgen…. Toch wel spannend zo’n landing op een landingsbaan van zand….. We landen in Rurrenabaque waar we onze tour beginnen samen met 2 Fransen, 2 Chilenen en 2 Engelsen…. Allereerst 3 uur rijden in een 4x4 over stoffige wegen, oeps een lekke band…. Na 10 minuten rijden we weer…daarna echt de Pampa in….. Een Pampa is een uitgestrekte boomloze vlakte die in Zuid-Amerika voorkomt. De Pampa van Bolivia is erg groen en nat waardoor er veel dieren voorkomen, met een longtailboot varen we in 2 uur naar onze lodge toe waar we de komende 2 nachten zullen verblijven…. Wederom een zaal met anderen….geen privacy dus… Tijdens deze boottocht komen we al zoveel dieren tegen: roze dolfijnen, vogels, apen, grote bevers of zoiets, slangen en om de 10 meter ligt er een alligator op zijn prooi te wachten….

-----Ooohhhnee , ik ben nu al drie uur aan het typen en Juul wil nu echt Sushi gaan eten, ik zal de dagen in de Pampa in het kort samenvatten---------

Wat hebben we deze 3 dagen in de Pampa gedaan:

- Krokodillen gespot, teveel om op te noemen…. Om de 10 meter lag er wel een krokodil….
- Met roze dolfijnen gezwommen, dat hier dolfijnen kunnen leven in die vieze bruine riviertjes….
- Op Anaconda-jacht geweest, met laarzen het moeras in….. Eng…. Geen anaconda gevangen wel een andere giftige slangen gezien….
- Op piranha’s gevist…… geweldige visjes met scherpe tanden…..
- Alligator-spotting-by-night… dit was toch wel het hoogtepunt… Zit je in een kano met een zaklamp te schijnen op de vele krokodillenogen die in het felrood reflecteren…. Zo gaaf en je voelt je zo kwetsbaar, wat als de boot omvalt….

Phoe, wat een verhaal weer… Hopelijk is het niet te langdradig…. Tot het volgende verslag maar weer! Nu wederom tijd voor Sushi….jammie, jammie!

Chico’s en chica’s adios!

P.s. Koen heeft zijn telefoon laten liggen in een taxi in Cusco. Je kunt hem bereiken op het nummer van Juul: 06-41810559

P.s. 2: Voor foto's zie onderstaande link:
http://koenenjuul.waarbenjij.nu/fotoboek/reis/small/398788/around-the-world/1